profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 29 października 2024 r., II CSKP 1893/22, wyjaśnił, że:
1) Artykuł 626(8) § 2 kodeksu postępowania cywilnego reguluje zakres materiału dowodowego stanowiącego podstawę orzekania. Sąd wieczystoksięgowy ocenia jako materiał dowodowy jedynie dokumenty i tylko dokumenty mogą stanowić podstawę wpisów. Innym materiałem dowodowym sąd nie dysponuje i nie może dysponować. Sąd prowadzący księgę wieczystą nie jest bowiem powołany do przeprowadzania dowodów i rozstrzygania sporów.
2) Oddalenie wniosku o wpis nie zamyka drogi do podważania w trybie procesu ważności czynności prawnej stanowiącej podstawę wpisu i domagania się usunięcia niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
3) Kognicja sądu wieczystoksięgowego, określona w art. 626(8) § 2 kodeksu postępowania cywilnego, dotyczy także postępowania w przedmiocie rozpoznania apelacji od wpisu.