profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 lutego 2025 r., II CSKP 1420/22, wyjaśnił, że do uznania oświadczenia woli za pozorne konieczne jest ustalenie, że zostało złożone bez rzeczywistej woli wywołania skutków prawnych, które odpowiadają jego treści, a jedynie w celu wywołania na zewnątrz przeświadczenia, że takie skutki mają miejsce. Ponadto, adresat oświadczenia woli musi być świadomy jego pozornego charakteru i godzić się z tym. Między stronami winno zatem zachodzić nieujawnione na zewnątrz porozumienie co do tego, że oświadczenie nie ma wywołać właściwych mu skutków prawnych, tworząc na zewnątrz jedynie ich pozór.