profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 16 maja 2025 r., I CSK 3495/24, przypomniał, że przepis art. 952 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeżeli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków. Wymóg ustnego oświadczenia przesądza o tym, że spadkodawca musi jednoznacznie wyrazić wolę testowania oraz treść pozostawionych rozrządzeń. Niezbędnym warunkiem istnienia testamentu ustnego jest życzenie spadkodawcy złożenia oświadczenia ostatniej woli oraz fakt przywołania osób, które zostały następnie wskazane jako świadkowe w celu wysłuchania jego oświadczenia o rozporządzeniu majątkiem. Z art. 952 § 1 k.c. wynika zatem warunek, aby spadkodawca poddał treść testamentu świadkom, czyli wyraził wobec nich wolę rozrządzenia majątkiem na wypadek śmierci oraz wskazał, komu i jakie korzyści przeznacza.