profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 27 listopada 2024 r., I CSK 1875/23, wyjaśnił, że:
1) Zawarta w art. 961 k.c. reguła znajduje zastosowanie, gdy powstają wątpliwości, czy chodzi o powołanie do spadku czy ustanowienie zapisu. Ustawa nakazuje traktować osobę wymienioną w testamencie jako spadkobiercę, jeżeli przedmioty majątkowe wymienione w testamencie wyczerpują prawie cały spadek, według ich obiektywnego stanu i wartości w chwili sporządzenia testamentu. Jeżeli przesłanka ” prawie, że wyczerpania całego spadku” nie jest spełniona, osoby, którym spadkodawca przeznaczył określone przedmioty majątkowe, mogą liczyć jedynie na pozycję zapisobiercy.
2) Artykuł 961 k.c. ma zastosowanie nie tylko wtedy, gdy spadkodawca w jednym testamencie przeznaczył jednej lub kilku osobom poszczególne prawa majątkowe wyczerpujące prawie cały spadek, lecz również wtedy, gdy takie rozporządzenie spadkodawca zawarł w kilku kolejnych testamentach, które można wówczas uznać za wzajemnie się uzupełniające.