profesor Ryszard Strzelczyk

Zdaniem Sądu Najwyższego wyrażonym w postanowieniu z dnia 6 listopada 2024 r., I KK 204/24, jeżeli dowody oceniono z zachowaniem reguły ich swobodnej oceny to nie może być mowy o zastosowaniu art. 5 § 2 k.p.k. W postępowaniu karnym rzeczą naturalną jest występowanie dowodów wskazujących na sprzeczne wersje wydarzeń, lecz to właśnie obowiązkiem sądu jest dokonanie rzetelnej oceny materiału dowodowego i wyeliminowanie mogących się prima facie pojawić wątpliwości. Dopiero, jeśli nie można ich rozwiać, zastosowanie znajdzie art. 5 § 2 k.p.k. Należy przy tym podkreślić, że przepis ten dotyczy wątpliwości, które ma i nie jest w stanie rozstrzygnąć sąd rozpoznający sprawę, nie zaś wątpliwości którejś ze stron co do prawidłowości rozstrzygnięcia dokonanego przez ten sąd. Jeżeli więc sąd dokonał oceny dowodów z zachowaniem reguły określonej w art. 7 k.p.k. i ta ocena nie została podważona, nie wchodziło w grę odwoływanie się do zasady z art. 5 § 2 k.p.k.