profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 marca 2025 r., III KK 36/25, wyjaśnił, że niedopuszczalne jest sięganie do art. 105 k.p.k. w celu konwalidowania merytorycznych błędów zawartych w decyzji procesowej, co obejmuje m.in. dokonywanie w tym trybie zmiany lub uzupełnienia orzeczenia co do kary, czy, jak w niniejszej sprawie, zastosowanie pewnych konstrukcji prawnokarnych, których wyrok pierwotnie nie zawierał. Sprostowanie służy korekcie błędów, o ile mają one oczywisty charakter, a dokonana zmiana nie wpływa na meritum orzeczenia. W okolicznościach niniejszej sprawy o takiej sytuacji nie może być mowy, bowiem przyjęcie konstrukcji czynu ciągłego w miejsce ciągu przestępstw wywiera wpływ na ustalenia faktyczne, a także kwalifikację prawną przypisanego oskarżonemu czynu.