profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26 listopada 2024 r., I CSK 2987/23, wyjaśnił, że potwierdzenie przez dłużnika wykonania usługi jest oświadczeniem wiedzy mającym charakter potwierdzenia faktów. Nie wpływa zatem na ukształtowanie stosunku zobowiązaniowego i może być zakwestionowane, ponieważ podlega ocenie w kategoriach prawdy lub fałszu. Nie jest zatem dowodem rzeczywistego stanu rzeczy, dłużnik może dowodzić i twierdzić, że treść złożonych oświadczeń nie odpowiada prawdzie bez konieczności powoływania się na wady oświadczenia woli. Dowodzenie niezgodności z prawdą oświadczenia wiedzy może być przeprowadzone wszelkimi środkami dowodowymi.