profesor Ryszard Strzelczyk

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 stycznia 2025 r., V KK 339/24, przypomniał, że z treści art. 389 § 1 i 2 k.p.k., a także art. 391 § 2 k.p.k. wynika, że nie jest dopuszczalne odczytywanie protokołów przesłuchania w charakterze świadka oskarżonego w tym lub jakimkolwiek innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę. Wyjątek dotyczy protokołu przesłuchania świadka, gdy oskarżony odpowiada za składanie fałszywych zeznań. Dopuszczalne jest wówczas odczytanie na rozprawie protokołu zeznań złożonych przez oskarżonego w charakterze świadka jako innego dokumentu niż wymienione w art. 393 § 1 k.p.k. dokumenty urzędowe, ale tylko we fragmentach zawierających treść fałszywych zeznań dotyczących czynu, o który toczy się wobec oskarżonego postępowanie karne. Jednak wykorzystanie treści tego protokołu jest dopuszczalne jedynie w odniesieniu do zarzutu fałszywych zeznań.