profesor Ryszard Strzelczyk

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 października 2024 r., III OSK 906/23, wyjaśnił, że natura zasady domniemania niewinności wyrażonej w art. 135g ust. 2 ustawy z 1990 r. o Policji jest zbliżona i podobnie jak w postępowaniu karnym spełnia funkcje zabezpieczające i ochronne w zakresie praw obwinionego i daje podstawę prawną do stworzenia mu określonej sytuacji procesowej. Obwiniony nie musi niczego udowadniać, ponieważ ciężar obalenia domniemania niewinności spoczywa na organie prowadzącym postępowanie. Gdy przeprowadzone postępowanie dowodowe nie doprowadzi do wyjaśnienia ważnych dla przełamania domniemania niewinności okoliczności sprawy, wszelkie wątpliwości powinny być rozstrzygnięte na korzyść obwinionego. Domniemanie działa do końca postępowania, tj. do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia.